نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش راه نو آنلاین، خسرو حیدری خاطرات جالبی از دوران حضور در تیم ملی مطرح کرد، گلایهای که سالهای طولانی از علی دایی داشته تا قهر یک ماهه با کارلوس کیروش و داستان تلخی که اجازه خداحافظی با پیراهن تیم ملی به او داده نشد.
خسرو حیدری با حسرت درباره نیمکت نشین شدن در بازی معروف شکست دو بر یک مقابل عربستان صحبت کرد و گفت: زمان آقای دایی به تیم ملی دعوت شدم، در آن زمان مجید غلامنژاد بود و من هم اضافه شدم، در بازی دوستانه ای که با کویت برگزار کردیم نیمه دوم به جای حسین کعبی وارد زمین شدم و مهدویکیا هافبک راست بود و یک زوج خیلی خوب تشکیل دادیم، بعد از آن در تمرینات هم خیلی خوب با مهدویکیا هماهنگ شده بودم و زوج خوبی تشکیل داده بودیم، بازی با عربستان بود و تا روز بازی فکر میکردم که ترکیب اصلی قرار دارم و در تمرینات هم همینطور به نظر میرسید اما حسین کعبی مقابل عربستان در ترکیب اصلی قرار گرفت، برای آن مسابقه خیلی انگیزه داشتم و اصلا برایم مهم نبود که چه بازیکنی مقابلم است و زوج خوبی با مهدویکیا تشکیل میدادیم، بعد از آن هروقت علی دایی را دیدم به او گفتم که تا روز بازی فکر میکردم که فیکس هستم اما حسین کعبی دفاع راست بازی کرد.
حیدری در ادامه گفت: بعد از نیمکت نشین شدن هم امیدوار بودم که خودم را نشان دادم و در بازی بعدی فیکس باشم، وقتی یک بر صفر از عربستان جلو بودیم و بازی یک بر یک شد استرس گرفتم، قبل از بازی گفته بودند که علی دایی اگر ببازد عوض میشود، استرس داشتم که گل دوم را نخوریم و دوباره باید خودم را به مربی جدید ثابت کنم که بعد از کنار گذاشته شدن دایی افشین قطبی آمد و کمتر بازی کردم تا سال 2011 که دوباره فیکس تیم ملی شدم.
حیدری درباره دوران: تیم ملی جدیدی در حال شکل گیری بود – زمان انتقالی – فوتبال ما در افت بود –
من در بازی با نیجریه فیکس بودم و بین تمام بازیکنان دو تیم بیشترین دوندگی را داشتم، پژمان منتظری دفاع راست بازی میکرد و من وینگر راست بازی میکردم، در بازی با آرژانتین کیروش مسعود شجاعی را از اول در سمت راست گذاشت و بعد از بازی با آرژانتین از من عذرخواهی کرد که از ابتدا به من بازی نداده و البته بین نیمه به زمین رفتم، بازی با بوسنی هم به میدان رفتم.
من در مقدماتی جام جهانی 2018 برای تیم ملی بازی میکردم و زمانی که به مسابقات نزدیکشویم تیم را تغییر داد، متوجه شدم که در یک اردو من را نمیخواهد دعوت کند و رفتم با او صحبت کردم که بعد از این همه سال که در تیم ملی حضور دارم جالب نیست که دعوت نشوم، خواستم بدانم اگر واقعا نظری روی من ندارم خداحافظی بکنم و شاید ایشان هم استقبال بکند، کیروش آدم عجیب و زرنگ بود، به او گفتم اگر نظری روی من ندارید خداحافظی کنم و دوست ندارم که من را کنار بگذارید، به من گفت که همچین نظری ندارم و مقابل کره چه کسی میخواهد بازی کند، شما باید باشید و بازی کنید.
او در ادامه گفت: حتی اگر یادتان باشد سیدجلال را در 2018 لحظه آخر کنار گذاشت، من از او صادقانه خواستم که نظر بدهد و این شخصیتش را دوست نداشتم، یک اردو من را دعوت نکرد و در اردوی بعدی که در ارمنستان بود من را مجدد در لیست 36 نفره تیم ملی قرار داد، بعد از آن در زمان علی منصوریان 8 بازی در استقلال انجام دادم و دیگر هیچوقت من را دعوت نکرد و فرصت این را پیدا نکردم که از تیم ملی خداحافظی کنم.
حیدری در ادامه نسبت به مشکلی که بین قلعه نویی و کیروش ایجاد شد گفت: یک مشکل دیگر وجود داشت که ایشان با قلعه نویی به مشکل خورده بود، من یادم هست که بعد از جام ملتها که به عراق باختیم به من و امید ابراهیمی گفت که میخواهم درباره مربی شما مصاحبه کنم، تعجب کردیم که چرا به ما میگوید؟ به او گفتیم که ما زمانی که در استقلال هستیم صدمان را میگذاریم و برای تیم ملی هم همینطور است!
حیدری در صحبتهایش از قهر یک ماهه کارلوس کیروش با خودش پرده برداری کرد و گفت: یادم هست که زمانی که با استقلال در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشتم، مقابل بوریرام گلزنی کرده بودم، بوریرام را بردیم و صعود کردیم، بازی با افسی سئول در دقایق پایانی مصدوم شدم، دکتر نوروزی بررسی کرد و گفت نمیتوانی بازی کنی اما قلعه نویی از من خواست که بازی کند، در زمین حضور داشتم اما بخاطر مصدومیتی که داشتم نمیتوانستم بازی کنم، بعد از این ماجرا کارلوس کیروش یک ماه با من قهر کرده بود و صحبت نمیکرد و به او گفتم آقای قلعه نویی از من خواسته که بازی کنم و او از من شاکی بود که به عواقبش فکر نمیکنی که ممکن است فوتبالت تمام شود!حیدری از تجربه کار کردن با مربیان مختلف خود در دوران بازیگری صحبت کرد و گفت: کی روش در کار دفاعی در دنیا بهترین است، قلعه نویی فوتبال هجومی خوبی به نمایش میگذارد و حتی در تیم ملی هم میبینید که خیلی هجومی بازی میکند، دنیزلی مربی قویای بود که در پاس هم سابقه کار کردن با او را داشتم، هرکدام از آنها ویژگیهای خاص خود را داشتند.