نظام بانکی ایران از نقش توسعهای فاصله گرفته و سود کوتاهمدت را به سرمایهگذاری زیرساختی ترجیح میدهد؛ روندی که هزینه رشد اقتصادی را بالا برده است.
در حالی که آمارهای رسمی از بهبود کفایت سرمایه بانکها حکایت دارد، بررسی کیفیت منابع افزایش سرمایه نشان میدهد بخش مهمی از این بهبود، مبتنی بر منابع کمکیفیت بوده است.