نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش راه نو آنلاین، چند ماه پیش بود که مسعود پزشکیان، رئیس جمهور منتخب، به دور از هیاهوی حال حاضر و در دوران حضورش در مجلس به عنوان نماینده مردم تبریز، گفتگویی عیدانه داشت.
این گفتگو که آخرین گفتگوی خبرگزاری با مسعود پزشکیان بود، چند روز مانده به پایان سال ۱۴۰۲ و به بهانه عید نوروز در تالار آفتاب مجلس انجام شد و نماینده آن روزهای تبریز و رئیس جمهوری منتخب این روزها به برخی سوالات از جمله سوالات عیدانه پاسخ داد.
پزشکیان در این گفتگو از دلتنگیاش برای همسرش گفت و در پاسخ به این سوال که بهترین و بدترین عیدی که داشتید کدام بوده است، اظهار داشت: بدترین عید آن زمانی بود که همسرم را از دست دادم. بهتریناش را دیگر نمیدانم، همهاش عادی است.
وی در این گفتگو به این سوال که به چه کسانی عیدی میدهید و از چه کسانی عیدی میگیرید؟ پاسخ داد و گفت: به همه کسانی که به خانه ما میآیند عیدی میدهیم ولی دیگر معلوم نیست چه کسی به ما عیدی بدهد. همین بچههایی که خوب هستند،عیدی ما هستند. بچههای سالمی هستند، سالم زندگی میکنند، من خدا را شاکرم که بچههای ما طوری زندگی کردند که این آقایانی که دنبال این هستند که برای افراد پرونده درست کنند، حرف دربیاورند و دنبال این هستند که خراب کنند تا حالا نتوانستند از دور و بر بنده موردی پیدا کنند که آبروریزی کنند.
پزشکیان در این گفتگو می گوید اولین فردی که به عیددیدنی او میرود و عید را به تبریک میگوید مادر همسرش است. او در این خصوص تاکید کرد: سعی میکنیم حال خانواده همسرم را بپرسیم و دیدنشان برویم و آنهایی که در این محدوده بزرگان فامیل ما هستند چون از بزرگان ما دیگر کسی نمانده ولی همان مادر همسرم هنوز هست در نتیجه سعی میکنیم حال ایشان را بپرسیم.
رئیسجمهور منتخب، همچنین در پایان این گفتگو با «خبرآنلاین» از آرزوی خود در سال جدید گفته و تاکید کرده بود: آرزو دارم آن چشماندازی که رهبری مشخص کرده را این آقایان و خواهرانی که ادعا میکنند طرفدار رهبری هستند، خودشان را لایق اجرای آن اهداف کنند. طوری رفتار کنند که بشود آن قانون را در این مملکت پیاده کرد تا وقتی که ما به کشورمان نگاه میکنیم افتخار کنیم نه اینکه وقتی پایمان را از کشورمان آن طرف خاک میگذاریم، ببینیم راه آنها، جاده آنها، اداره آنها، ماشین آنها، سیستم آنها بهتر از مال ماست. این برازنده ما مسلمانها نیست. وقتی من این را میبینم واقعاً خیلی ناراحت میشوم که چرا ما باید از دیگران عقب باشیم در صورتی که کشور ما و سابقه چندین هزار ساله این جامعه، همیشه قدرتها، خلاقیتها و شکوفاییها در این کشور بوده.