بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

کارگردان فیلم کوتاه «هارمونیکا» که فیلمبرداری آن با بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی به تازگی به پایان رسیده است؛ گفت: حضور بازیگران حرفه‌ای و حضور همدلانه آنها، فضایی ایجاد کرد که هر آنچه که من از فیلمنامه انتظار داشتم، به واقعیت پیوست و در نهایت، تصمیم‌گیری‌های نهایی را با اطمینان و آگاهی بیشتری انجام دادم. این همکاری و تبادل نظر، نه تنها به غنای فیلم افزود، بلکه تجربه‌ای ارزشمند برای من به‌عنوان کارگردان رقم زد. رفتار حرفه‌ای پیشکسوتان این کار و البته تلاش و علم و هنر بازیگران جوان‌تر باعث شد هر آنچه که من از فیلمنامه توقع داشتم به وقوع بپیوندد و در نهایت تصمیم نهایی را خودم بگیرم.

به گزارش راه نو آنلاین،  فیلم کوتاه «هارمونیکا» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا قدیمی، داستان بازیگران یک گروه تئاتری قدیمی است که بعد از مدت‌ها در یک مسافرخانه کنار هم جمع شده‌اند و پسر جوانی با جعبه‌ای مرموز برای اقامت وارد آن مسافرخانه می‌شود و به علت نبود اتاق، شبی را با این سه نفر می گذراند.

در فیلم کوتاه فرصت بیان داستان‌های تازه به ندرت پیش می‌آید

محمدرضا قدیمی کارگردان فیلم کوتاه «هارمونیکا» گفت: حدود دو سال پیش، ایده‌ای مبهم و مه‌آلود، شب و روز ذهنم را به خود مشغول کرده بود و در اعماق وجودم جای گرفت. در دنیای فیلم کوتاه، به نظر می‌رسد که آن‌قدر درگیر روایت‌های تکراری و اجتماعی شده‌ایم که فرصتی برای بیان داستان‌های تازه به ندرت پیش می‌آید و کمتر فیلمسازی ریسک خلق یک روایت شخصی و منحصر به فرد را می‌پذیرد. من اما، تصمیم گرفتم این ریسک را بپذیرم و فیلمی بسازم که بازتابی از دنیای درونی‌ام باشد. فیلمنامه‌ «هارمونیکا» از این ایده‌ی اولیه تا بازنویسی نهایی، سفری دو ساله درباره انسان‌هایی است که با وجود تمام ناملایمات جهان بیرونی؛ جهانی کوچک و دلنشین برای خود ساخته‌اند. شخصیت‌های این جهان، زندگی را آنگونه که هست نمی‌بینند؛ بلکه با تمام دشواری‌ها، به زندگی لبخند می‌زنند و آن را می‌پذیرند. این فیلم بازتابی از عمیق‌ترین افکار و احساسات من است.

بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

امید بدون خوش‌بینی دقیق ترین توصیف برای «هارمونیکا»

وی ادامه داد: در ساخت «هارمونیکا»، تلاشم این بود که از نگاه سطحی (روساختی) به معضلات اجتماعی فراتر بروم تا تماشاگر را نه تنها درگیر مسائل روزمره و اجتماعی کند؛ بلکه او را به دنیای درونی شخصیت‌ها بکشاند و برای لحظه‌ای به فکر فرو ببرد. این فیلم، بیش از آنکه به دنبال ارائه راه‌حل یا قضاوت درباره مشکلات و بحرانها باشد، تلاش می‌کند تا مخاطب را به سفری درونی دعوت کند، جایی که شاید با خود، احساسات و تفکراتش مواجه شود و در نهایت، با حسی مثبت قدم به دنیای واقعی بگذارد. در واقع دقیق ترین توصیف برای «هارمونیکا» امید بدون خوش‌بینی است.

کارگردان فیلم کوتاه «هارمونیکا» در پاسخ به این پرسش که حضور بازیگران سینما در فیلم‌های کوتاه چه تاصیری بر روند ساخت فیلم دارد؟ گفت:بی‌تردید، یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های من در این پروژه، همکاری با بازیگرانی برجسته بود که بسیاری از ما از دوران کودکی با فیلم‌ها و سریال‌هایشان خاطرات فراموش‌نشدنی داریم. حضور این هنرمندان نام‌آشنا، از جمله آقایان مسعود کرامتی، خسرو احمدی و حبیب دهقان نسب، تأثیر عمیق و مثبتی بر کیفیت نهایی کار گذاشت. این سه بازیگر برجسته که از سال‌های دور دوستان قدیمی هستند، با همدلی و انسجامی بی‌نظیر به شکل‌گیری کاراکترها جان بخشیدند و حضورشان انرژی مثبتی را برای کل پروژه به ارمغان آورد.

بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

بازی مسعود کرامتی، کاراکتری را که نوشته بودم ارتقا داد

وی اظهار داشت: آقای کرامتی با توجه به تجربه بلندمدت بازیگری خود، به تحلیلی فوق‌العاده عمیق و دقیق از نقش دست یافت و با بازی درخشان خویش توانست به کاراکتر جان بخشد. او با دقت و ظرافت به جزئیات شخصیت پرداخت و توانست لایه‌های مختلف را به تصویر بکشد. بازی ایشان نه تنها به شکل‌گیری کاراکتر در داستان کمک کرد، بلکه توانست با احساسی عمیق و باورپذیر، کاراکتری که نوشته بودم را ارتقا دهد. همچنین آقای کرامتی با حضور حرفه‌ای باعث ارتقای روحیه کار گروهی شد و با هوشمندی غرق در لحظات فیلمنامه بود و هر صحنه‌ای که در آن حضور داشت، از نقاط مثبت و اوج فیلم بود. تعامل ایشان با دیگر بازیگران نیز بسیار مثبت و سازنده بود و همین رفتار حرفه ای و استادانه و البته پدرانه، من کارگردان را در بیشتر جاها از تلاش برای ایجاد انسجام و هماهنگی بیشتر بی نیاز می کرد. ایشان هیچ تفاوتی میان این پروژه کوتاه و یک فیلم بلند سینمایی قائل نبود و همین باعث می‌شد تا عوامل بدون استرس و فشار، بهترین عملکرد را از خود ارائه دهند.

بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

آقای احمدی با انرژی مثبت و برخورد حرفه‌ای خود، همواره حال و هوای خوبی را در صحنه به جریان می‌انداخت و حضورشان تضمینی برای حفظ روحیه‌ی بالا در میان گروه بود. نیازی به توضیح بیشتر نیست؛ سال‌هاست که در هر مکانی که اجرا داشته، توانسته مخاطبان را به خنده وا دارد، با آنان بگرید، یا حتی لبخندی نیمه بر لبانشان بنشاند. این توانایی را با عمق وجودشان به نمایش می‌گذارد، بی‌هیچ تظاهر و ساختگی، بلکه صرفاً زندگی را در لحظه اجرا به تصویر می‌کشد و هیچ تظاهر ساختگی در بین نبود فقط زندگی بود و بس.

نکته‌سنجی حبیب دهقان نسب فوق‌العاده‌ بود

یکی دیگر از پیشکسوتان، آقای دهقان نسب که افتخار داشتیم در خدمتشان باشیم با دقت و نکته‌سنجی فوق‌العاده‌ای که داشتند، به جزئیات نقش و داستان توجه می‌کردند و این ویژگی موجب می‌شد تا کاراکتری که در آن ایفا می‌کردند عمق و اصالتی خاص پیدا کند. از موارد دیگر که با تجربیات ایشان کار تکمیل‌تر شد پیشنهاداتی سازنده ای بود که با ژرف اندیشی در هر بخش فیلمنامه ارائه می‌دادند و تا جایی که برای کارگردان از نظر هماهنگی با بقیه نقشها امکان داشت اجرا می شد. میلاد کفایی بازیگر جوان این فیلم نیز هرچند دیر به پروژه پیوست، اما با پشتکار مثال‌زدنی و روحیه انعطاف پذیر توانست در مدت زمانی اندک خود را با نقش تطبیق دهد و به آن چیزی که من از کاراکتر انتظار داشتم، بسیار نزدیک شود. میلاد با نقش ماندگاری که در “هارمونیکا” داشت فکر می‌کنم نقش متفاوت‌تری نسبت به کارنامه‌ی هنری اش خلق کرده است.نیلوفر ناظری نیز با وجود اینکه نقش کوتاه‌تری نسبت به سایر بازیگران داشت، اما با هوشمندی و حساسیت، پیشنهادات ارزشمندی برای شکل‌گیری کاراکتر خود ارائه کرد. او با همان زمان محدود توانست نقش خود را به خوبی ایفا کرده و به یکی از عناصر تأثیرگذار داستان تبدیل شود.

بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

در کنار حضور این بازیگران برجسته، طراحی صحنه در “هارمونیکا” یکی از عناصر کلیدی بود که به غنای بصری و عمق روایی اثر کمک شایانی کرد. از همان ابتدا، تصمیم گرفتیم فضایی خلق کنیم که نه تنها به دنیای درونی شخصیت‌ها نزدیک باشد، بلکه بتواند بازتابی از احساسات و روحیات آن‌ها نیز باشد. این توجه به جزئیات در طراحی صحنه، ما را قادر ساخت تا فضای مسافرخانه‌ای را که شخصیت‌ها در آن حضور داشتند، با دقت و وسواس فراوان بازآفرینی کنیم. ایده‌ی دکوپاژی و فیلمبرداری “هارمونیکا” با تمرکز بر ایجاد فضایی نزدیک به دنیای درونی شخصیت‌ها و کشف و خلق انجام شد، به گونه‌ای که هر قاب و زاویه دوربین بتواند به انتقال احساسات و تفکرات عمیق آن‌ها کمک کند. 

بازی مسعود کرامتی، حبیب دهقان نسب و خسرو احمدی در یک فیلم کوتاه/ داستان رفاقت یک گروه تئاتر با «هارمونیکا»

قدیمی درباره تاثیر حضور بازیگران حرفه ای در فیلم کوتاه گفت: بدون شک حضور بازیگران حرفه‌ای سینما در هر فیلمی باعث اعتبار بخشی آن می شود. کوله‌باری از تجربه در سال‌ها فعالیت هنری بازیگران بزرگی همچون مسعود کرامتی، بی‌تردید به ارتقای کیفیت و عمق کار کمک شایانی می‌کند. اما اینکه آیا حضور این بازیگران می‌تواند کارگردانی یا فیلمنامه را تحت‌الشعاع قرار دهد، بستگی بسیاری به رفتار و شخصیت آن بازیگر دارد. در فرآیند ساخت «هارمونیکا»، ما جلسات دورخوانی بسیاری برگزار کردیم که در آن‌ها به‌طور مفصل درباره شخصیت‌ها و فیلمنامه گفتگو می‌کردیم. من همواره تلاش می‌کردم تا تصوری که از کاراکترها در ذهنم داشتم و طرح‌ریزی کرده بودم را به بازیگران منتقل کنم. آقای کرامتی و سایر بازیگران نیز با دقت و حساسیت نظرات خود را بیان می‌کردند و ساعت‌ها درباره جزئیات نقش‌ها و داستان به بحث می‌نشستیم. این تعامل سازنده و گفتگوهای پربار معمولاً به توافقی دوطرفه منجر می‌شد و همه به یک دیدگاه مشترک دست می‌یافتیم.

رفتار حرفه‌ای بازیگران پیشکسوت باعث شد آنچه از فیلمنامه توقع داشتم به وقوع بپیوندد

وی خاطرنشان کرد: علاوه بر این، آقای کرامتی خودش کارگردان است و تجربه کارگردانی فیلم‌های سینمایی و سریال‌های متعددی را در کارنامه خود دارند. این موضوع برای من، به عنوان یک کارگردانی که فیلم اول خود را می‌ساخت، موهبتی بزرگ بود و در بسیاری از مواقع، ایشان با مشاوره‌ها و راهنمایی‌های به من کمک می‌کردند تا بهترین تصمیمات را برای فیلم اتخاذ کنم.در واقع رفتار حرفه‌ای و همدلانه آقای کرامتی و سایر بازیگران، فضایی ایجاد کرد که هر آنچه که من از فیلمنامه انتظار داشتم، به واقعیت پیوست و در نهایت، تصمیم‌گیری‌های نهایی را با اطمینان و آگاهی بیشتری انجام دادم. این همکاری و تبادل نظر، نه تنها به غنای فیلم افزود، بلکه تجربه‌ای ارزشمند برای من به‌عنوان کارگردان رقم زد. رفتار حرفه‌ای پیشکسوتان این کار و البته تلاش و علم و هنر بازیگران جوان‌تر باعث شد هر آن چیزی که من از فیلمنامه توقع داشتم به وقوع بپیوندد و در نهایت تصمیم نهایی را خودم بگیرم.